وقتی که جهان ز نور شما تهی می گردد...

پ.ن:تمام سعی م را می کنم اما نتیجه ی تمام تلاشم برای نگاشتن و وصف شما می شود همین

می شود نتوانستن.می شود پیدا نکردن کلمه ای در وصف شما

مگر می شود اقیانوسی شگرف را با مقیاس قطرات ریز باران وصف کرد؟!

مگر می شود گرمای عظیم خورشید را با سو سوی چوب کبریتی ناچیز تعریف کرد؟!

پس به یقین توصیف شما ناشدنی است...

و نمی توان کلمه ای را یافت که یارای به دوش کشیدن بار عظیم وجود شما را داشته باشد

و تنها جمله ای که به ذهنم رسید این بود که:

ما گوشه نشینان غم فاطمه هستیم.....

تسلیت نوشت:این روز ها وشب ها صاحبی به وسعت جهان چه بسا بیشتر دارد...

شهادت بزرگ بانوی دو جهان تسلیت باد..به امید گوشه چشمی

روزگارتون فاطمی....